<
گاه دلتنـــــــگ می شوم دلتنـگتر از تمام دلتنگـــــــــی ها
حسرت ها را می شمارم
و باختن ها
وصدای شکستن را
... نمیدانم من کدامین امید را ناامید کردم
وکدام خواهش را نشنیدم
وبه کدام دلتنگی خندیدم
که چنین دلتنگــــــــــــــــم
دختر که باشی! نفس بابایی! لوس بابایی! عزیز دردونه بابایی! حتی اگر بهت نگه... دستت رو میذاره روی چشماشو میگه : این تویی که به چشمای من سوی دیدن میدی... خلاصه دختر یک کلام نـــفــــس بـــابــــاســــت...
مَـטּ هـر روز و هـر لحظـﮧ نگرانت مے شوم
ڪـﮧ چـﮧ مے ڪُنے ؟
ڪُجایے ؟
در چـﮧ حالے ؟
پـنـجـره اُتـاقـم را بـاز مے ڪُنم و فـریـاد مے زنـم
تنهـاییـت بـراے مَـטּ
غُصـه هـایـت بـراے مَـטּ
هـمـﮧ بُـغـض ها و اشڪهایـت بـراے مَـטּ
تــو فـقـط بـخـنـد
آنقـدر بـلـند تـا مَـטּ هـم بشـنوم صـداے خـنـده هـایـت را
صـداے هـمـیشـﮧ خـوب بـودنـت را ...
<
خـــــــــــدایـا...!
انـدکـــی نـفـهــمــــی عـــــطـاکــــن که راحـــــت زنـــــدگـــی کنـــیـم! مــــردیـــم ازبــــس فــــهـــمـیـــدیــم وبــه روی خــودمـــون نــیـــاوردیـــم...!
<
تو دنیا هیچ چیز غیــــر قابل توضیح تــر از این اتفاق نیست که اونیکه مــــــــــن بزرگش کردم ؛ کوچیکم کرد ...
تو تکراری ترین ” حضور ” روزگار منی
و من عجیب ؛ به آغوش تو
از آن سوی فاصله ها
خو گرفته ام . .
گوشه اي نشسته و روياهايش را به دودِ قـلــیـان ميسپارد .......
<
آفتـــــــابـــ کـﮧ مے تـابــــــد...
پرنـــــــده کـﮧ مے خوانـــــد...
و نســــــــیــمــ کـﮧ مے وزد
بـــا خـــــود مےگویـــمــ
حــتمــا حـــــال تــــ❤ـــو خوبــ استـــ
کـﮧجهـــــــانــ ایــنــ همــﮧ زیبـــــــاستـــ ...
یک نفر برای همه نگرانی هایت
بیدار است ...
یک نفر که از تمام زیبایی های دنیا
تنها تو را باور دارد ...
<
کسی که احساسات ِ تو رو بازی می گیره
و تنهات میذارهچند قدم اونورتر زیر ِ
پایِ کسی دیگه داره لِــــــــــــه می شه
شک نکن . . .
<
میگن خدا هرکی رو بیشتر دوست داشته باشه
بیشتر امتحان میکنه.
حساب که میکنم میبینم پس خدا دیوونه ی منه...
دلتنگتم !
عجبــــ وفـــايـــي دآرد اين دلتنگــــي...!
تنهـــــاش که ميـــذآريـــي ميــري تو جمـــع و کلّي ميگـــي و ميخنــــدي...
بعد کـــه از همه جـــدآ شدي از کـُنـــج تآريکـــي ميآد بيرون
مي ايستـــه بغـــل دستــتــــ ... دســتـــ گرمشـــو ميذاره رو شونتــــ
بر ميگـــرده در گوشــتـــ ميگـــه:
خـــوبــي رفيـــق؟؟!!بـــآزم خودمـــم و خـــودتــــ ...
<
وقتی دلم بهونه بودنتو میگیره.....
با شنــیدن هر صدایی اشکم درمیاد....
بهونه میگیره تو آغوشـــت گم بشم.....
و من با چشمایه خیس خودخواهانه آرزو میکنم....
همیشـــهداشـــتنه تـــــــــو رو ....
<
تنـ ـهایی ام را کـ ـسی شـ ـریکــ نـیسـ..
مـطمئـن بـاش
دسـت احـتیـاج بــ ه سـ ـمت تـو کـ ه هیچ
بــ ه سـمتــ خـ ـود هــم دراز نـخواهـ ـم کرد
شـ ـایـ ـد کــ ه تـنهایی ام
از این همـ ه تنـهایی دقــ کنـ ـد.!!
<
تلخ کردن زندگی خود
بـرای کـسـی کـه......... در دوری مـا
شـیـریـن تـریـن لـحـظـات
زنـدگـیـش را سپری مـی کـند...
<
گاهی حس میکنم
تحمل تنهایی بهتر از گدایی محبت است...
هیچ جاذبه ای ندارم اما نمیدانم چرا مانند آهنربایی قطب های مثبت و منفی به من نزدیک می شوند؟؟؟
خدایا
دستم به آسمانت نمی رسد
اما تو که دستت به زمین میرسد بلندم کن...
<
لحظه هایت را باکسی سر کن که در
نبودنش خاطراتش خلوتت رو زیبا کند...
چه ساختن هایی که مرا سوخت
و چه سوختن هایی که مرا ساخت
خدایا مرا فهمی عطا کن که از مقصد
سوختنم ساختنی آباد از من به جاماند........
دل آدم ها به اندازه ی حرفهاشون بزرگ نیست ...
اما اگه حرفاشون از دل باشه می تونه بزرگترین آدم ها رو بسازه
<
هـَـمـین ڪٍـﮧمــیـام بـٍــﮧ خٌـودَم بٍـگَـم
هـَـمـٍـﮧ چـیــز آرومٍــﮧ
مَــن چٍــقَــد خـٌـوشــحــالَــم
یـٍـﮧ حـٍـسٍ دَروٌنــی بــٍم مــیــگــٍـﮧ
غـَـلـَـطٍ اٍضــافــے نَــڪٌـن
بعضیـآ ﻣﺜـﻠﻪ נﺳـﺘـﻪ ﺻـﻨـﺪلــے ﺳﯿﻨﻤـآ ﻣـﯿﻤـﻮنـטּ
ﻣَــﻌﻠـﻮﻡ ﻧﯿـﺴـﭟ ﻣـآﻝ ﺗــﻮﺋﻪ ﯾــآ ﺑـﻐـﻞ ﺩﺳﺘــے /!/
اینقـנر ڪه برـآے[خـ ـــ ـر] ڪـرנטּ مـن سعـﮯ ڪرנے
براى خوנت وقـﭟ میذآشتـﮯ حتمـآ [آנمــ ــ] میشُـנے !
هَر اَز گاهے واسـﮧ آروم شُدَלּ بایـב بُغض کـَرב ،
یِک گوشـﮧ نِـشَستـ و بُلَنـב بُلَنـב سیگار کِشیـב !
<
بــــﮧ בنبــال ویلــچرﮮ
براﮮ روزگـــار مــــ ــﮯ گــرבم
ظــاهـــرا پــایــﮯ بــراﮮ راه آمـــבטּ بـــا مـــטּ نــבارב!
<
مــטּ چرکــ ـ ـــ نویســـ احساساتــــــ تو نیستمـــ !
“دوســــ ـــتت دارم” هایتــ ـ ـــ را ...
جاے دیگرے تمریـטּ کـטּ !
<
چه زخمهایی به دلم خورد,تا یاد گرفتم
که هیچ نوازشی بی درد نیست....
افسوس به خاطر تمام لحظه هایی که می توانستی “مرهمم” باشی نه “دردم” …
<
تو دنیا هیچ چیز غیــــر قابل توضیح تــر از این اتفاق نیست که
اونیکه مــــــــــن بزرگش کردم ؛
کوچیکم کرد ...
هـــــــر جــا که مـــی بـیـنـــــم نــــوشتـــــــه اســــت :
” خـــواســـتن تـــوانســتن اســــت ”
آتـــش مـــــی گیـــــرم !
یـعـنـــــی او نـخـــواســــت کـــه نشــــد ؟!
<
دیــگـــر تـَمــــــآمـ شـــُــد !!
آرزوهـآیــَمـ رآ گـُذآشتــَــــمـ در کـــُـوزه ،
با آبـــِـش قـــُـرص هــآی اَعـصآبـــَـمـ را مــے خــُورمــ !!
<
شـ ــایـב آرامــ تـَـر مے شُـבم
فَقَــط و فَقَـــط
اگـ ــر مے فَـــهمیـבے
حـرفــهایـَمــ بِہ َ همیـטּ راحتــــے ڪہ مے פֿـوانے
نـوشـتہ نشـבه اَنـב
<
بـہ ما בروغ میگفتند بزرگ شویـב בرבها را فراموش میکنیـב؛
בرست ایـטּ است:
زندگے آنقـבر בرב בارב ڪـہ
از בرב نو בرב ڪهنـہ فراموش میشوב
جــایــش را مـےבهــد بــہ یــڪـ بــےاعتنــایــے مــزمــלּ
دیــگــر مـهـّـم نـیــωـــت
بــوבלּ یــا نـبــوבלּ ...
בوωـــت בاشـتــלּ یـــا نـداشتـלּ ...
בیـگــر حـســے تـو را بـــہ احـســــاس ڪـرבלּ نمــے ڪـشــانــد ...
בر آن لحظـــــہ فـقــط בر ســڪـــوت غــرق می شــوے
مـن بـدم . .
تـو خـوب بـــاش . . . دیگــر ، سراغـم را نـگـیـر
خـودم را جـایی در این زندگــی گــُم کرده ام
دنبالـــــم نگرد . . .
پـیـدایـم نـمـیـکـنی . . .
نـفـس بـکـش . . به جـای من هـم اگر تـوانستی مهربـــــانی کن
و بـعـد از مـن ،
شـبـهـا بـه سـتـاره ام لـبـخـنـد بـزن
و مـاه کـه کـامـل شد ،
از جــانـب مـن آرزویـی کـن
خودت هم منت بر سرم بگذار و فـرامـوش کـن که زمـانی بـوده ا
<
<
حرارت لازم نیست ، گاهی از سردی نگاهت میتوان آتش گرفت
<
حوصـــله خواندن ندارم، حوصـــله نوشتـن هم ندارم
این همه دلتنـگی دیگر نه با خــواندن کم می شود، نه نوشتن.
دلـــم لمـــس آغوشت را می خـــواهد!
فقــــط همــــین . .
يادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند
طلب عشق ز هر بي سر و پايي نکنيم...
يادمان باشد اگر اين دلمان بي کس ماند
طلب مهر ز هر چشم خماري نکنيم...
يادمان باشد که دگر ليلي و مجنوني نيست
به چه قيمت دلمان بهر کسي چاک کنيم...
يادمان باشد که در اين بحر دو رنگي و ريا
دگر حتي طلب آب ز دريا نکنيم...
يادمان باشد اگر از پس هر شب روزيست
دگر آن روز پي قلب سياهي نرويم...
يادمان باشد اگر شمعي و پروانه به يکجا ديديم
طلب سوختن بال و پر کس نکنيم...
خدایا ما را ببخش بخاطر همه درهایی که زدیم، و هیچکدام خانه تو نبود…
<
گـــــــاهـــــــی وقـــــتــــا دلــــــم مــــیــــخــــواد
یـــکـــی ازم اجــــازه بخــــــواد
کــــــه بــــیــــــاد تـــــو تـــــنــــهـــایــــیــــم و مـــــن
اجــازه نـــدم و اون بـــــی تـــــفـــــــاوت
بـــــــــــــــه مخـــــــالفــــتـــم بــــیــــاد تــــو و آروم بـــــغلــــم کــــنــــه و
بــــــگه: مــــــــگــــــه مــــــن مــــــــردم کــــــه تـــــنــــهـــا بــــمــــونـــــی…!
دلــــــــــــــــم انـــــــــــــدازه دنـــــــیا گـــــــرفــته
ایـــن لـــیلـــی گـــدا نیســــت…کـــه شــانــه ایــی،آغـــوشــی…از کـــسی گـــدایــی کــند..
ایـــن لـــیلی،شــــــــانـــه مـــجــــنـــون خــــودش را مـــیـــخواهد…مــــجـــنـــــون خــــــــــودش…..
چیزے نو بیآوَر
פَرفـــــے تآزه
جُملِه اے کِه بِه هیچ کَس نَگُــــفتِه اے
בوستَت בآرَم هآیَتـ رآ بِه هَمهـ میگویــــے .
قفس داران سکوتــــــــم را شکستند
دل دائم صبورم را شکستند به جرم پا به پای عشق رفتن پر و بال عبــــــورم را شکستند مرا از خلوتـــــم بیرون کشیدند، چه بی پروا حضورم را شکستند تمنا در نگاهم موج می زد ولــــــــــی رویـــــــــــــــــــــــای دورم را شکستند .
<
اس ام اس عاشقانه همه گمشده ام شدی -حال که اینچنین شیفته توام باش تا در کنارت ارامش بگیرم
دلم گاهی می گیرد ،گاهی می سوزد ،گاهی تنگ می شود و حتی گاهی....
.گاهی نه، خیلی وقت ها می شکند، خیلی وقت ها دلم می شکند اما هنوز می تپد
هر آغازی را پایانی است ، صد حیف که آغاز عشق تو پایان عمر من بود
با تو الفبای عشق را امو ختم ندای قلب عاشقم را به گوش همه رساندم- به تو و کلبه ی عشقمان بالیدم -تو
<
<
عزیزم امشب میخواهم دور از چشم تمامی حسودان
عشقمان
از نردبان خدا بالا بروم
از خود خود خودش بپرسم
عاشقی گناه است؟
آرامش گرفتن کنار یک نفر که تمام وجودت از محبتش
سرشار شده
نفس کشیدن با نفس یک هم نفس
آرزوی زیستن با نیمه ای که او برایت آفریده
با یاد معشوقت یه خواب رفتن
با نگاهش تمام غم های دنیا را از یاد بردن
تمام دردها را بخاطر مرهمت تحمل کردن
گناه است؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
توبه کردم که به خوبان جهان دل ندهم
به هوایت توبه شکستم چه کنم؟؟؟!!!!
دکتر شریعتی چه عاشقانه گفت:
من تو را دوست دارم و تو دیگری را و دیگری دیگری را و همینگونست که همه تنهایم.....................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
نمیدونی...
نمیدونی چقدر سخته کسی رو که دوستش داری بره و نتونی کاری بکنی که برگرده...
نمیدونی وقتی شب میشه تمام خاطره ها میاد تو ذهنت عین فیلمی که آخرش به گریه ختم بشه و بی صدا پتوتو گاز بگیری که کسی دردتو نشنوه...
نمیدونی چقدر سخته...
تنهایی
چون خیالت همه شب مونس دم ساز من است،شرم دارم که شکایت کنم از تنهایی...ت
<
تنهایی ام را با کسی قسمت نخواهم کرد
یک بار قسمت کردم ، چندین برابر شد . . .
<