<
گاه دلتنـــــــگ می شوم دلتنـگتر از تمام دلتنگـــــــــی ها
حسرت ها را می شمارم
و باختن ها
وصدای شکستن را
... نمیدانم من کدامین امید را ناامید کردم
وکدام خواهش را نشنیدم
وبه کدام دلتنگی خندیدم
که چنین دلتنگــــــــــــــــم
دختر که باشی! نفس بابایی! لوس بابایی! عزیز دردونه بابایی! حتی اگر بهت نگه... دستت رو میذاره روی چشماشو میگه : این تویی که به چشمای من سوی دیدن میدی... خلاصه دختر یک کلام نـــفــــس بـــابــــاســــت...
خـــــــــــدایـا...!
انـدکـــی نـفـهــمــــی عـــــطـاکــــن که راحـــــت زنـــــدگـــی کنـــیـم! مــــردیـــم ازبــــس فــــهـــمـیـــدیــم وبــه روی خــودمـــون نــیـــاوردیـــم...!
<
تو دنیا هیچ چیز غیــــر قابل توضیح تــر از این اتفاق نیست که اونیکه مــــــــــن بزرگش کردم ؛ کوچیکم کرد ...
مَـטּ هـر روز و هـر لحظـﮧ نگرانت مے شوم
ڪـﮧ چـﮧ مے ڪُنے ؟
ڪُجایے ؟
در چـﮧ حالے ؟
پـنـجـره اُتـاقـم را بـاز مے ڪُنم و فـریـاد مے زنـم
تنهـاییـت بـراے مَـטּ
غُصـه هـایـت بـراے مَـטּ
هـمـﮧ بُـغـض ها و اشڪهایـت بـراے مَـטּ
تــو فـقـط بـخـنـد
آنقـدر بـلـند تـا مَـטּ هـم بشـنوم صـداے خـنـده هـایـت را
صـداے هـمـیشـﮧ خـوب بـودنـت را ...
<
تو تکراری ترین ” حضور ” روزگار منی
و من عجیب ؛ به آغوش تو
از آن سوی فاصله ها
خو گرفته ام . .
گوشه اي نشسته و روياهايش را به دودِ قـلــیـان ميسپارد .......
<
آفتـــــــابـــ کـﮧ مے تـابــــــد...
پرنـــــــده کـﮧ مے خوانـــــد...
و نســــــــیــمــ کـﮧ مے وزد
بـــا خـــــود مےگویـــمــ
حــتمــا حـــــال تــــ❤ـــو خوبــ استـــ
کـﮧجهـــــــانــ ایــنــ همــﮧ زیبـــــــاستـــ ...
یک نفر برای همه نگرانی هایت
بیدار است ...
یک نفر که از تمام زیبایی های دنیا
تنها تو را باور دارد ...
<
کسی که احساسات ِ تو رو بازی می گیره
و تنهات میذارهچند قدم اونورتر زیر ِ
پایِ کسی دیگه داره لِــــــــــــه می شه
شک نکن . . .
<
میگن خدا هرکی رو بیشتر دوست داشته باشه
بیشتر امتحان میکنه.
حساب که میکنم میبینم پس خدا دیوونه ی منه...
دلتنگتم !
عجبــــ وفـــايـــي دآرد اين دلتنگــــي...!
تنهـــــاش که ميـــذآريـــي ميــري تو جمـــع و کلّي ميگـــي و ميخنــــدي...
بعد کـــه از همه جـــدآ شدي از کـُنـــج تآريکـــي ميآد بيرون
مي ايستـــه بغـــل دستــتــــ ... دســتـــ گرمشـــو ميذاره رو شونتــــ
بر ميگـــرده در گوشــتـــ ميگـــه:
خـــوبــي رفيـــق؟؟!!بـــآزم خودمـــم و خـــودتــــ ...
<
وقتی دلم بهونه بودنتو میگیره.....
با شنــیدن هر صدایی اشکم درمیاد....
بهونه میگیره تو آغوشـــت گم بشم.....
و من با چشمایه خیس خودخواهانه آرزو میکنم....
همیشـــهداشـــتنه تـــــــــو رو ....
<
تنـ ـهایی ام را کـ ـسی شـ ـریکــ نـیسـ..
مـطمئـن بـاش
دسـت احـتیـاج بــ ه سـ ـمت تـو کـ ه هیچ
بــ ه سـمتــ خـ ـود هــم دراز نـخواهـ ـم کرد
شـ ـایـ ـد کــ ه تـنهایی ام
از این همـ ه تنـهایی دقــ کنـ ـد.!!
<
تلخ کردن زندگی خود
بـرای کـسـی کـه......... در دوری مـا
شـیـریـن تـریـن لـحـظـات
زنـدگـیـش را سپری مـی کـند...
<
گاهی حس میکنم
تحمل تنهایی بهتر از گدایی محبت است...
هیچ جاذبه ای ندارم اما نمیدانم چرا مانند آهنربایی قطب های مثبت و منفی به من نزدیک می شوند؟؟؟
خدایا
دستم به آسمانت نمی رسد
اما تو که دستت به زمین میرسد بلندم کن...
<
لحظه هایت را باکسی سر کن که در
نبودنش خاطراتش خلوتت رو زیبا کند...
چه ساختن هایی که مرا سوخت
و چه سوختن هایی که مرا ساخت
خدایا مرا فهمی عطا کن که از مقصد
سوختنم ساختنی آباد از من به جاماند........
دل آدم ها به اندازه ی حرفهاشون بزرگ نیست ...
اما اگه حرفاشون از دل باشه می تونه بزرگترین آدم ها رو بسازه
<
چه زخمهایی به دلم خورد,تا یاد گرفتم
که هیچ نوازشی بی درد نیست....
افسوس به خاطر تمام لحظه هایی که می توانستی “مرهمم” باشی نه “دردم” …
<
تو دنیا هیچ چیز غیــــر قابل توضیح تــر از این اتفاق نیست که
اونیکه مــــــــــن بزرگش کردم ؛
کوچیکم کرد ...
هـــــــر جــا که مـــی بـیـنـــــم نــــوشتـــــــه اســــت :
” خـــواســـتن تـــوانســتن اســــت ”
آتـــش مـــــی گیـــــرم !
یـعـنـــــی او نـخـــواســــت کـــه نشــــد ؟!
<
هـَـمـین ڪٍـﮧمــیـام بـٍــﮧ خٌـودَم بٍـگَـم
هـَـمـٍـﮧ چـیــز آرومٍــﮧ
مَــن چٍــقَــد خـٌـوشــحــالَــم
یـٍـﮧ حـٍـسٍ دَروٌنــی بــٍم مــیــگــٍـﮧ
غـَـلـَـطٍ اٍضــافــے نَــڪٌـن
دیــگـــر تـَمــــــآمـ شـــُــد !!
آرزوهـآیــَمـ رآ گـُذآشتــَــــمـ در کـــُـوزه ،
با آبـــِـش قـــُـرص هــآی اَعـصآبـــَـمـ را مــے خــُورمــ !!
<
بعضیـآ ﻣﺜـﻠﻪ נﺳـﺘـﻪ ﺻـﻨـﺪلــے ﺳﯿﻨﻤـآ ﻣـﯿﻤـﻮنـטּ
ﻣَــﻌﻠـﻮﻡ ﻧﯿـﺴـﭟ ﻣـآﻝ ﺗــﻮﺋﻪ ﯾــآ ﺑـﻐـﻞ ﺩﺳﺘــے /!/
اینقـנر ڪه برـآے[خـ ـــ ـر] ڪـرנטּ مـن سعـﮯ ڪرנے
براى خوנت وقـﭟ میذآشتـﮯ حتمـآ [آנمــ ــ] میشُـנے !
هَر اَز گاهے واسـﮧ آروم شُدَלּ بایـב بُغض کـَرב ،
یِک گوشـﮧ نِـشَستـ و بُلَنـב بُلَنـב سیگار کِشیـב !
<